라틴어 문장 검색

absentem qui rodit, amicumqui non defendit alio culpante, solutosqui captat risus hominum famamque dicacis,fingere qui non visa potest, conmissa tacerequi nequit:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장46)
Et inportuna urbanitas male dicacem luce privavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 12:6)
verna, Hoc quod transtiberinus ambulator, Qui pallentia sulphurata fractis Permutat vitreis, quod otiosae Vendit qui madidum cicer coronae, Quod custos dominusque viperarum, Quod viles pueri salariorum, Quod fumantia qui tomacla raucus Circumfert tepidis cocus popinis, Quod non optimus urbicus poeta, Quod de Gadibus improbus magister, Quod bucca est vetuli dicax cinaedi.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLI4)
Horatius dira detestatio nulla expiatur victima.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 5972)
tormenti genus exclamatio est inventi supplicii, et etiam detestatio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 4871)
quod est hominibus facetis et dicacibus difficillimum, habere hominum rationem et temporum et ea, quae occurrunt, cum salsissime dici possunt, tenere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 221:4)
sunt enim dicaces;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 244:5)
Granio quidem nemo dicacior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 244:6)
ut iste, qui se vult dicacem et me hercule est, Appius, sed non numquam in hoc vitium scurrile delabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 246:1)
" Et si quaeritis, is, qui appellatur dicax, hoc genere maxime excellet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:2)
Cum ei natura nihil melius quam vocem dedisset, pater nihil praeter libertatem reliquisset, vocem in quaestum contulit, libertate usus est quo impunius dicax esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 3장 1:8)
quo quidem mihi nihil videtur urbanius, sed non tam dicax fuit quam facetus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 26장 4:5)
Si vir fueris, non ibis ad spintriam . . . Me nihil magis pungebat, quam ne Eumolpus sensisset, quicquid illud fuerat, et homo dicacissimus carminibus vindicaret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:12)
Quid hunc putamus domi facere, qui in tanta re tam serio tempore tam scurriliter ludat, qui denique omnino in senatu dicax et urbanus et bellus est?
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 25 3:1)
verum ita risores, ita commendare dicacis conveniet Satyros, ita vertere seria ludo, ne, quicumque Deus, quicumque adhibebitur heros, regali conspectus in auro nuper et ostro, migret in obscuras humili sermone tabernas aut, dum vitat humum, nubis et inania captet.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION